رمضان؛ ماه رحمت

حضرت محمد صلی الله علیه و آله:

(رمضان) ماهی است که ابتدایش رحمت است و میانه اش مغفرت و پایانش اجابت(دعا) و آزادى از آتش جهنم.

الکافی، جلد4، صفحه67

---

دلنوشت: امروز یازدهم ماه مبارک رمضانه، یک سوم ماه گذشت... نمیدونم تا چه حد تونستیم از این ماه عزیز که حضرت فرمودند ماه رحمت و مغفرت و رهایی از آتش جهنم هست، استفاده کنیم؟! ایکاش کمی ایمانمون، باورهامون و معرفتمون و اعمال و رفتارمون رشد کرده باشن و غفلت و نادانی باعث نشه از برکات عظیم این ماه عزیز بی نصیب بشیم.

ماه رمضون فرصت خوبی هست تا کمی به خودمون و داشته هامون فکر کنیم تا شاید یه تجدید نظر جدی در اعمال و رفتارمون برای پیشرفت معنوی داشته باشیم و این حاصل نمیشه مگر با توقف و تفکر در عملکرد گذشته و حرکت در مسیر بندگی با همت و انگیزه ای قوی! 

از خدا بخوایم که به ما کمک کنه تا توفیق درک فیوضات ماه مبارک و تزکیه و اصلاح نفس رو به هممون عنایت بکنه... ان شاءالله.

تغذیه روحی

بخشی از مناجات تائبین از مناجات خمس عشر:

اِلهى اِنْ کانَ النَّدَمُ عَلَى الذَّنْبِ تَوْبَةً فَاِنّى وَعِزَّتِکَ مِنَ النّادِمینَ،

معبودا اگر پشیمانى بر گناه توبه محسوب شود پس به عزتت سوگند که براستى من از پشیمانانم

وَاِنْ کانَ الاِْسْتِغْفارُمِنَ الْخَطیـئَةِ حِطَّةً فَاِنّى لَکَ مِنَ الْمُسْتَغْفِرینَ، لَکَ الْعُتْبى حَتّى تَرْضى،

و اگر آمرزش خواهى از خطا آن را پاک کند پس براستى من از آمرزش خواهانم خدایا تو را سزد که مرا مؤاخذه کنى تا گاهى که خشنود شوى

اِلهى بِقُدْرَتِکَ عَلَىَّ تُبْ عَلَىَّ، وَبِحِلْمِکَ عَنّىِ اعْفُ عَنّى، وَبِعِلْمِکَ بى اِرْفَقْ بى،

خدایا به همان قدرتى که بر من دارى توبه ام بپذیر و به بردباریت از من بگذر و به همان علمت که به احوالم دارى با من مدارا کن

اِلهى اَنْتَ الَّذى فَتَحْتَ لِعِبادِکَ باباً اِلى عَفْوِکَ، سَمَّیْتَهُ التَّوْبَةَ،

خدایا تویى که درى از عفو خود بسوى بندگانت باز کردى و نامش را توبه گذاردى

فَقُلْتَ: تُوبُوا اِلَى اللهِ تَوْبَةً نَصُوحاً. فَما عُذْرُ مَنْ اَغْفَلَ دُخُولَ الْبابِ بَعْدَ فَتْحِهِ،

و فرمودى «بسوى خدا بازگردید با توبه صادقانه» پس دیگر چه عذرى دارد آن کس که از وارد شدن در این در باز شده غفلت ورزد

اِلهى اِنْ کانَ قَبُحَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِکَ فَلْیَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِکَ...

خدایا اگر براستى سر زدن گناه از بنده ات زشت است ولى گذشت نیز از نزد تو نیکوست...

---

دلنوشت: بد نیست هرزگاهی فارغ از دنیا و مشغله هایی که برامون داره، یه مفاتیح برداریم و مناجات خمس عشر رو کمی ازش بخونیم و تأمل کنیم تو عبارات و معانی عمیقش، حتما حالمون رو عوض میکنه... بزرگی میگفت انسان خیلی حواسش هست به اینکه تغذیه اش سالم باشه؛ اینکه چه چیزی بخوره و چه چیزی نخوره تا بدنش سالم باشه و از آفت ها و مسمومیت ها به دور باشه، ولی حواسش به فکر تغذیه روحش نیست؛ تغذیه روح ما هم همین مناجاتها، خلوتها و ترک گناهان هست... ولی چقدر به این مسئله توجه داریم؟!

وداع با ماه مبارک رمضان

وداع با ماه مبارک رمضان در بیان حضرت امام زین‌ العابدین علیه‌السلام:

 

• سلام بر تو ای هم نفسی که قدر و منزلتت بزرگ و فقدانت بسیار دردناک است! و ای مایه امیدی که دوریت رنج ‏آور است.
• سلام بر تو ای همدمی که اگر بیابی ما را خوشحال کنی، و وحشت و اندوه بر دل مینشیند چون میروی.
• سلام بر تو ای همسایه ‏ای که دلها نزد تو نرم شد و گناهان در تو نقصان گرفت...

---

دلنوشت: در این دعا چقدر زیبا امام سجاد(علیه السلام) دارند به ما یاد میدند که چطور از این ماه بندگی وداع کنیم... اینکه چقدر از فرصتهایی که خدا تو این ماه عزیز در اختیار ما قرار داد و ما تا چه حد تونستیم از این لحضات نورانی استفاده کنیم، بستگی به معرفت و ظرف وجودی ما داره(و هر کسی به اندازه ظرف وجودی خودش تونست از این ماه تغذیه معنوی جمع کنه). لذا این شعر دلنشین شاید احوال خیلی از ماها باشه، حاج منصور ارضی این شعر رو تو تلویزیون زیبا میخوندند و من گفتم براتون بذارم، امیدوارم از آخرین لحظه های ماه مبارک هم بهره ببریم. اگر حال مناجات و دعا پیدا کردید، ما رو هم فراموش نکنید. یاحق

 

ای که با آلوده‌ای چون من مدارا می‌کنی 

دردهایم را به یک ناله مداوا می‌کنی

***

تو کریم سفره‌داری من گدای دوره گرد 

با گدای خود همیشه با کرم تا می‌کنی

***

ماه مهمانی گذشت و کاسه‌ی من خالی است 

کاسه را پر کن چرا امروز و فردا می‌کنی؟

***

تا جوانی دیده گریان عذرخواهی می‌کند 

با ملائک می‌نشینی و تماشا می‌کنی

***

هر کسی یک ماه را آمد سحرها گریه کرد 

پای او را یک سحر صحن نجف وا می‌کنی

***

لایق لطفت نبودم من که می‌دانم اگر 

لطف بر ما می‎کنی با عشق مولی می‌کنی

***

تا که می‌گویم حسین عرش تو می‌‎ریزد به هم 

گوئیا در سینه‎ام شش گوشه برپا می‎کنی

***

هر که بر پیشانی‌اش بنوشته زوار الحسین 

در قیامت می‌گردی و زود پیدا می‌کنی

***

گریه‎کن‎های حسین محشر معطل نیستند 

راهشان را جانب باب الحسین وا می‌کنی

***

شک ندارم هر کسی شد بیشتر خرج حسین 

عاقبت او را جنان مهمان «زهرا» می‌کنی

***

یعنی امسال اربعین من هم خدایی می‌شوم؟ 

از نجف پای پیاده کربلایی می‌کنی؟