امام صادق(علیه السلام):
إِذَا هَمَمْتَ بِشَیْءٍ مِنَ اَلْخَیْرِ فَلاَ تُؤَخِّرْهُ فَإِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ رُبَّمَا اِطَّلَعَ عَلَى اَلْعَبْدِ وَ هُوَ عَلَى شَیْءٍ مِنَ اَلطَّاعَةِ فَیَقُولُ وَ عِزَّتِی وَ جَلاَلِی لاَ أُعَذِّبُکَ بَعْدَهَا أَبَداً وَ إِذَا هَمَمْتَ بِسَیِّئَةٍ فَلاَ تَعْمَلْهَا فَإِنَّهُ رُبَّمَا اِطَّلَعَ اَللَّهُ عَلَى اَلْعَبْدِ وَ هُوَ عَلَى شَیْءٍ مِنَ اَلْمَعْصِیَةِ فَیَقُولُ وَ عِزَّتِی وَ جَلاَلِی لاَ أَغْفِرُ لَکَ بَعْدَهَا أَبَداً.
وقتی اراده کار خیری نمودی تأخیرش مینداز؛ زیرا خدای متعال گاهی بر بنده مشرف می شود که او مشغول طاعتی است، پس می فرماید: به عزت و جلالم سوگند که تو را پس از این هرگز عذاب نکنم و چون اراده گناهی کردی انجام مده، زیرا گاهی خدا بر بنده مشرف می شود که او معصیتی انجام دهد، پس می فرماید: به عزت و جلالم که تو را بعد از این دیگر نخواهم آمرزید. (اصول کافی، ج 3، ص 213)
پ.ن: خداوند توفیق عمل به احادیث ائمه اطهار علیهم السلام رو به همه ما عنایت بکنه.
